മഷിയില്ലാത്ത പേന

ഞാൻ കസേരയിരുന്നു കറങ്ങുകയായിരുന്നോ അതോ കസേര എനിക്ക് ചുറ്റും കറങ്ങുകയായിരുന്നുവോയെന്ന് എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടായിരുന്നു. ഉദ്യോഗാർത്ഥിയുടെ പ്രൊഫൈലിലേക്കും മുഖത്തേക്കും ഞാൻ മാറി മാറി നോക്കി. എഴുത്തു പരീക്ഷ പാസ്സായ പന്ത്രണ്ടായിരം പേരിൽ നിന്നും ഷോർട്ട് ലിസ്റ്റ് ചെയ്തെടുത്ത പത്തു പേരിൽ ഒരുവനാണ് മുമ്പിൽ. ഇത്രയും സുന്ദരമായ ജോലി മറ്റൊരിടത്തും ലഭ്യമല്ലെന്നിരിക്കെ, എന്താണിങ്ങനെ?

ഈ ജോലി നിങ്ങൾക്കു കിട്ടിയാൽ എന്ത് ചെയ്യുമെന്ന ചോദ്യത്തിന് പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും ചെയ്യാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ലെനാണയാൾ മറുപടി പറഞ്ഞത്. അതുവരെ എല്ലാ ചോദ്യങ്ങൾക്കും കൃത്യമായി അയാൾ ഉത്തരം പറഞ്ഞിരുന്നു. ഇത്തരമൊരു മറുപടി കമ്പനിയുടെ സാദ്ധ്യതാ മറുപടികളിലുണ്ടായിരുന്നില്ല. എങ്കിലും, ഇയ്യാളെപ്പോലെ സമചിത്തതയുള്ളവരായിരുന്നില്ല മറ്റൊന്പത് പേരും. അവരുടെയെല്ലാം മുഖങ്ങൾ ആകാംക്ഷകൊണ്ടു ചുവന്നാണിരുന്നത്.

ഇയാൾക്ക് ജോലി കൊടുക്കണോ, മഷിയില്ലാത്ത ആ ഹീറോപ്പേനാ കൊടുക്കണോയെന്ന സംശയത്തിലായിരുനു ഞാൻ.

മുപ്പതു വർഷങ്ങൾ എന്നോടോപ്പമുണ്ടായിരുന്ന ഒരു ഹീറോപ്പേനായുടെ കാര്യമാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്. ഒരിക്കലും ഞാനതുപയോഗിച്ചിട്ടില്ല; എങ്കിലും ഒരു പോറലു പോലും വീഴാൻ സമ്മതിച്ചിട്ടുമില്ല.

പപ്പാ സ്ഥലം മാറ്റംവാങ്ങി ഡൽഹിക്ക് പോകുമ്പോൾ എനിക്ക് നാലു വയസ്സ്; ആരുടെയൊക്കെയോ റെക്കമെന്റേഷൻ വാങ്ങിയാണ് പ്രശസ്തമായ 'സൺ' സ്‌കൂളിൽ അഡ്മിഷൻ ഒപ്പിച്ചത്. എങ്കിലും അവിടെയൊരിന്റർവ്യൂ പാസ്സാകണമായിരുന്നു. മമ്മി പഠിപ്പിച്ച കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഞാൻ മന:പാഠമാക്കിയിരുന്നെങ്കിലും അതിലൊന്നു പോലും പ്രിൻസിപ്പൽസാർ ചോദിച്ചില്ല. എല്ലാവരും ആകെ നിരാശപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് അവസാനത്തെ ചോദ്യം വന്നത്, സ്‌കൂളിന്റെ മെയിൻ ഗേറ്റ് മുതൽ എൻട്രൻസ് വരെ, എത്ര തൂണുകളുണ്ടെന്നായിരുന്നു ചോദ്യം.

"എയ്റ്റീൻ." ഞാൻ പറഞ്ഞു. ആ ചിത്രത്തൂണുകൾ മാത്രമല്ല, ആ കെട്ടിടത്തിനെത്ര നിലയുണ്ടെന്നും ആ കോമ്പൗണ്ടിന്റെ അതിരുകളിൽ എത്ര കരിമ്പനകളുണ്ടെന്നും എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.

"യു ആർ അഡ്മിറ്റഡ്." അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. എല്ലാവർക്കും സന്തോഷമമായി. പ്രിൻസിപ്പലിനോട് നന്ദിയും പറഞ്ഞിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അദ്ദേഹം ഞങ്ങളെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു. എന്നെ അടുത്തു ചേർത്തു പിടിച്ചദ്ദേഹം തന്നതാണ്, ഈ ഹീറോപ്പേനാ. സാധാരണ മിട്ടായി കൊടുത്താണു കുട്ടികളെ പറഞ്ഞു വിടുക. അന്നദ്ദേഹം പാപ്പായോടും മമ്മിയോടും പറഞ്ഞു, 

"ഈ നിരീക്ഷണ പാടവമാണ് വളർച്ചയുടെ കാതൽ. മോനൊരു വലിയ സ്ഥാനത്തെത്തും!" ഓർമ്മയിൽ നിന്നു ഞാൻ പെട്ടെന്നുണർന്നു. ആ പേനാ കൈയ്യിലെടുത്തു. അതയാൾക്കു കൈമാറിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. 

"യു ആർ അപ്പോയിന്റഡ്. ഈ സത്യസന്ധത എന്നും നിലനിർത്തുക!"